Rondtrekken in de Volta Region

Wat een geslaagd weekje hebben wij gehad zeg!

Worden zaterdagochtend met zn drietjes wakker door plaatselijke muziek vlak naast onze hoofdjes! Scoren een broodje ei op straat en gaan op naar het internet cafe. Als het weer nog wat lekkerder wordt gaan we nog even naar het strand ook! Joyce en ik kunnen weekend niet blijven want alle banken zijn gesloten waar ze travellercheques inwisselen... Dus moeten dat maandagochtend doen voordat we met ons rondreisweekje beginnen! Maar het geluk is na gister toch aan onze zijde! Johnny belt en vraagt wat we gaan doen. Ondertussen regent het dus valt ons stranddagje in het water. Johnny wil ons wel naar huis brengen en dat scheelt dan weer een ritje trotro. Is goed! Maar nog beter, hij weet een wisselkantoortje die wel op zaterdag open is!!!! En ja hoor, wisselkoers is niet heel goed maar hebben zo weer wat waardoor we weekend hier kunnen blijven. Dus wat zullen we doen? Schijnt een leuke band te zijn bij het strand Big Millies. Maar hebben ze alleen geen slaapplek meer.... Mag wel een tent opzetten op het strand! En heel toevallig heeft Johnny een tent! Leuk doen we! En zo rijden we zaterdagmiddag totaal onverwachts naar een mooi strandje! Zetten de tent op, die echt heel groot is, en krijgen gewoon al zin om erin te gaan slapen! Morgen je tentje uit stappen en de zon begroeten is geen vervelend vooruitzicht! Ontmoeten nog andere bekende vrijwilligers en de band is erg goed! Onze voetjes zijn alweer van de vloer! Zingen hard mee met Bob Marley wat de Ghanezen om ons heen natuurlijk helemaal geweldig vinden!
Voordat we gaan slapen nog even naar de vissersbootjes kijken die de zee al op gaan. Vertrekken al om 3 uur s nachts in pikkedonker!
Slapen heerlijk op ons matrasje van zand!

Zondag 15 juni:

Vaderdag! Worden rond 6 uur wakker getrommeld door de plaatselijke rasta's! Proberen nog door te tukken maar in de tent zelf wordt het ook steeds warmer watnt zonnetje is al lekker warm! Lekker ontbijtje en bakken op het strand dan maar! Ondertussen komen de vissersboten terug met hun verse lading. Is een heel tafereel. Netten worden het land opgetrokken en ondertussen proberen de kleine kinderen kleine visjes te pikken die ze door de netten heen kunnen trekken! Strand is voor een uur even begeven door een verse vislucht.....Als je het tafereel bezig ziet is het bijna niet te geloven dat het echt is. Normaal stel je je dit 60 jaar geleden voor... Gammele bootjes die de zee opgaan... Mannen die hun net aant repareren zijn. Kinderen die vis in hun broekzakken stoppen en vrouwen met grote manden op hun hoofd... Best onwerkelijk allemaal maar hier is het gewoon realiteit elke week weer!

Wat een geslaagd weekje hebben wij gehad zeg!

Worden zaterdagochtend met zn drietjes wakker door plaatselijke muziek vlak naast onze hoofdjes! Scoren een broodje ei op straat en gaan op naar het internet cafe. Als het weer nog wat lekkerder wordt gaan we nog even naar het strand ook! Joyce en ik kunnen weekend niet blijven want alle banken zijn gesloten waar ze travellercheques inwisselen... Dus moeten dat maandagochtend doen voordat we met ons rondreisweekje beginnen! Maar het geluk is na gister toch aan onze zijde! Johnny belt en vraagt wat we gaan doen. Ondertussen regent het dus valt ons stranddagje in het water. Johnny wil ons wel naar huis brengen en dat scheelt dan weer een ritje trotro. Is goed! Maar nog beter, hij weet een wisselkantoortje die wel op zaterdag open is!!!! En ja hoor, wisselkoers is niet heel goed maar hebben zo weer wat waardoor we weekend hier kunnen blijven. Dus wat zullen we doen? Schijnt een leuke band te zijn bij het strand Big Millies. Maar hebben ze alleen geen slaapplek meer.... Mag wel een tent opzetten op het strand! En heel toevallig heeft Johnny een tent! Leuk doen we! En zo rijden we zaterdagmiddag totaal onverwachts naar een mooi strandje! Zetten de tent op, die echt heel groot is, en krijgen gewoon al zin om erin te gaan slapen! Morgen je tentje uit stappen en de zon begroeten is geen vervelend vooruitzicht! Ontmoeten nog andere bekende vrijwilligers en de band is erg goed! Onze voetjes zijn alweer van de vloer! Zingen hard mee met Bob Marley wat de Ghanezen om ons heen natuurlijk helemaal geweldig vinden!
Voordat we gaan slapen nog even naar de vissersbootjes kijken die de zee al op gaan. Vertrekken al om 3 uur s nachts in pikkedonker!
Slapen heerlijk op ons matrasje van zand!

Zondag 15 juni:

Vaderdag! Worden rond 6 uur wakker getrommeld door de plaatselijke rasta's! Proberen nog door te tukken maar in de tent zelf wordt het ook steeds warmer watnt zonnetje is al lekker warm! Lekker ontbijtje en bakken op het strand dan maar! Ondertussen komen de vissersboten terug met hun verse lading. Is een heel tafereel. Netten worden het land opgetrokken en ondertussen proberen de kleine kinderen kleine visjes te pikken die ze door de netten heen kunnen trekken! Strand is voor een uur even begeven door een verse vislucht.....Als je het tafereel bezig ziet is het bijna niet te geloven dat het echt is. Normaal stel je je dit 60 jaar geleden voor... Gammele bootjes die de zee opgaan... Mannen die hun net aant repareren zijn. Kinderen die vis in hun broekzakken stoppen en vrouwen met grote manden op hun hoofd... Best onwerkelijk allemaal maar hier is het gewoon realiteit elke week weer! Rond 12 uur vertrekken John en Luchio weer terug naar huis en Joyce en ik blijven de rest van de middag nog in het dorpje.
Thuis aangekomen zijn we best moe. Moeten snel onze was nog doen, met de hand natuurlijk! Hopelijk is het op tijd droog morgen! Gaan we gezellig een weekje rondtrekken in het oosten van Ghana, de Volta Region! Joyce heeft na het wassen toch nog puf om mijn vlechtjes uit te halen want gaat nu toch wel een beetje jeuken op mijn bolletje! Gelukkig wil Marvin ook helpen en een vriendin van hem helpt ook nog
een handje mee. Zo staan er dus ineens drie mensen aan mijn hoofd te plukken die langzaam in een plofkop veranderd! Maar wat is het lekker als ik eenmaal mn haar weer normaal kan wassen zeg! Oe la la! Ging de laatste dagen zelfs dromen over grote bergen sop waar ik mn haar mee kon wassen!

Maandag 16 juni:

Nou de was is dus niet droog jammer genoeg.... Heeft vannacht hard geregend en onze spullen hingen nog buiten..... Onze hostfamily is er gelukkig mee, zullen ze het soms express buiten hebben laten hangen..... Moeten onze plannen dus iets omgooien want zit niets anders op dan te wachten tot het droog is. Gelukkig schijnt het zonnetje! Gabriel en John zeggen dat ze hard aant bidden zijn dat het gaat regenen zodat we niet weg kunnen. Maar na een uurtje schijnt nog steeds lekker het zonnetje en kan ik het niet laten om te zeggen dat ik harder bid dan hun dat de zon blijft schijnen! Moeten ze ook hard om lachen! Rond half twee kunnen we eindelijk weg. Snel onze cheques inwisselen bij de bank en Jerry terug betalen. Onze grote vriend John :0) laat weer van zich horen en wil ons wegbrengen naar Prampram. Daar zijn we erg blij mee want dan zijn we daar toch nog beetje op tijd. Dus stappen weer bij ons prive chauffeurtje in de auto! Toe maar! Die ziet er lekker uit! Zit netjes in pak met strop net uit zn werk vandaan! Joyce en ik kijken elkaar aan, voor 100% dat we hetzelfde denken! Oeh la la again! Bij Prampram aangekomen eten we gezellig met zn drietjes. Hebben gehoord dat we vannacht op het strand schildpadden kunnen kijken! John helpt ons nog met het vertalen van plaatselijke gids en gaat dan naar huis. Joyce en ik gaan paar uurtjes liggen en om 12 uur vannacht moeten we paraat staan om naar het strand te gaan!
Ja hoor daar gaan we dan! Hebben zelfs twee gidsen! Gelukkig kunnen ze een handje Engels en gaan op weg naar het strand! Erg donker en hebben geluk dat het helder weer is! Gids beloofd ons al op voorhand dat we schildpadden gaan zien! Na tien minuten lopen krijgt hij gelijk. Zien de eerste schildpad liggen klaar om eieren te leggen! Omdat dit nog even schijnt te duren lopen we verder. Komen nog twee schildpadden tegen en ja hoor! Eentje gaat net beginnen met eieren leggen! Mogen foto's en video maken zolang we de eieren maar niet stelen! Is echt heel bijzonder om te zien al is het ook een beetje smerig..... Rond een uur of twee lopen we weer terug naar ons hotel, helemaal blij dat we schildpadden hebben gezien! Zo midden in de nacht met bijna volle maan, zacht warm briesje en palmbomen om je heen. Schildpadden die eieren leggen wie krijgt daar nou niet een voldaan gevoel van!

Dinsdag 17 juni:

Na ons ontbijtje krijgen we lift aangeboden van een Nederlands stel die in Ghana werken. Zetten ons af bij de volgende stad en aangezien het heel hard regent zijn we daar heel gelukkig mee!
Vertrekken vandaag naar Akosombo. Daar wordt de elekriciteit opgewekt voor heel Ghana en kunnen we dus de Dam bekijken. Plaatsje ligt aan de rivier de Volta en dat schijnt sowieso ook al de moeite waard te zijn om te bekijken. Vinden Hotel aan het water en gaan opweg naar de dam. Worden uiterst onvriendelijk ontvangen en wordt medegedeeld dat we zonder gids niet de dam op kunnen en dat er op dit moment geen gids is.... Nou daar sta je dan! Lopen naar een winkeltje verderop en natuurlijk daar zit iemand die onze gids wel wil zijn voor een paar cedi! Krijgen toch vaag het vermoeden dat dit beetje opgezet is. Iedereen wil hier natuurlijk goed aan de toeristen verdienen! :-) Ook wel weer logisch. Dam valt eigenlijk beetje tegen, maar goed omgeving daarentegen is heel mooi en maakt het goed! Regelen met onze gids dat hij ons de rest van de middag beetje rondrijdt. Willen nog naar een beat-factory en Joyce wil nog wat stoffen kopen. Even onderhandelen over de prijs maar gids gaat uiteindelijk accoord! Altijd leuk! Moet hier elke dag onderhandelen over de prijs. Als je dat niet doet betaal je als blanke zeker altijd dubbel!
Beat-Factory is interessant om te zien hoe ze dat maken. Staat een hele tafel vol met lege flessen in alle kleuren. Stampen deze flessen fijn in een grote bak, (erg veel werk en zwaar) gieten dat dan in malletjes en gaat de oven in. Na het afkoelen worden de kleine kraaltjes gepolijst door ze te wassen en te langs een grote steen. Daarna kan je de stenen evt. versieren en worden ze voor armband of ketting gebruikt. Zit erg veel werk in zeg!
's Avonds proberen we ergens voetbal te kunnen kijken maar niemand zendt onze wedstrijd uit....:-( Dan maar gezellig met zn tweeen fles rode wijn op onze kamer nuttigen!

Woensdag 18 juni:

's Morgens met de trotro richting Hohoe. Op naar de Monkeys! In Tafi, een klein plaatsje, blijkt een monkey sanctuary te zijn. In dat dorpje waar dus ook gewoon de mensen zelf wonen, wonen ook apen! Tafi is een klein mooi dorpje omgeven door tropisch regenwoud. De afgelopen 200 jaar geloofden de bewoners van Tafi en omstreken dat de apen heilig waren. Dat het hun voorouders zouden kunnen zijn en sindsdien werden de apen dus altijd beschermd. Ongeveer 10 jaar geleden heeft echter het Christelijk geloof meer invloed gekregen. Traditionele geloof werd steeds meer aan de kant geschoven. Met gevolg dat de mensen niet meer bang voor de apen waren en dus het regenwoud gingen kappen en de apen van hun plek verdreven. Daarom is toen met behulp van wat organisaties de Monkey-Sanctuary opgericht. Apen kunnen hier nu dus rustig blijven wonen waar ze altijd gezeten hebben! Onze rit erheen is al fantastisch mooi! Hoe meer we richting het oosten gaan hoe groener het wordt. Naast het geronk van de trotro hoor je de vogeltjes fluiten. Mooie bergen en groen komen voorbij. Voor twee uur lang zwerven mijn gedachten overal en nergens en over de bergen heen…..
Als we in Tafi aangekomen zijn blijkt dat we nog een grote rode zandweg van 5 km lang moeten afleggen voordat we bij het bewuste dorpje zijn! Het giet ondertussen van de regen, schuilen onder een plaatselijk dakje en vinden een man met auto die ons weg wil brengen.
Mogen de apen voeren met bananen natuurlijk :) het begin beetje eng, maar onze vrouwelijke gids laat weten dat de apen echt niets doen…. Toch ben ik erg blij met mn rabies inenting :)! Zodra je een banana in je hand hebt komen de apen naar beneden. Zijn ook kleine baby-aapjes bij erg schattig. Eten de bananen echt uit je hand op. Natuurlijk is er ook altijd een leider en zodra hij naar beneden komt gaan de andere apen automatisch een stapje terug.
Dorpje is voor de rest ook nog erg traditioneel en dus ook het bekijken waard. Moeten we ons dit keer ook maar aan het echte traditionele voedsel wagen! Krijgen Banku en Fufu voorgeschoteld. Eerste is soort van puree met slijmerig pittig sausje met rundvlees????? Tweede is koude puree wat als een bal in een soort warme soep ligt ook met een stukje vlees erbij. En natuurlijk wordt van ons verwacht dat we het met onze vingers opeten. Eerste prakje is goed te doen, maar tweede is toch minder… Laten het staan voor de serveerster. Is er erg blij mee hoeft ze zelf geen eten te kopen! Terugweg is droog en besluiten Joyce en ik achterop de motor terug te gaan! Erg grappig! Met zn tweeen en onze baggage gaan we over ons zandweggetje van 5 km… Leuke afsluiter van de dag maar gelukkig geen uitglijder!
Vanuit dit dorpje vertrekken we naar Hohoe. Rit van weer 1,5 uur en daar aangekomen gelijk maar drankje gedaan! Nadat we geld gehaald hebben bij de Barclays krijg ik nog snel een briefje in mn hand gedrukt van een medewerker. “ I have to give you this note from the guy behind the desk….” Ja, ja, ik zag hem al de hele tijd kijken. Dat blijft hier toch wel gek hoor. Iedereen die om je nummer of je aandacht vraagt. Verlaten lachend de bank op naar ons hotel. Blijkt verder te zijn dan we dachten dus moeten toch nog weer de trotro in… Dit keer weer een hele oude kar. Onderweg rijden we een stukje de bush in om wat lading op te halen.. Ok alles goed hoor, zeggen wij terwijl we over een zandweggetje hobbelen en de takken letterlijk door de ramen zwieben. It’s alright for us! Als we uit de trotro stappen worden we door 3 kleine ventjes begeleidt naar ons hotel. Geven ze een paar centjes en onze lege waterfles en krijgen weer 3 grote glimlachen terug! Hotel ziet er ook weer prachtig uit! Papegaai in de achtertuin en in de verte zie je de watervallen waar we morgen naar toe gaan.

Donderdag 19 juni:

Ontbijt met echte koffie en bruin brood! Op naar de Wli-Falls. Gelukkig regent het niet en kunnen we dus ook de Upperfalls beklimmen. Is een klim van bijna twee uur. Komen onderweg nog man tegen met vleermuizen in een plasticzak…Schijnt erg lekker te zijn….? Onze gids heeft de vaart er goed in zitten zeg! Wat bij ons leidt tot hevig zweten en bij Joyce ook nog eens tot adem te kort. Mijn benen willen laatste stuk bijna niet meer en trillen als een gek. Durven niet eens te vragen hoe lang we nog moeten lopen bang voor het antwoord, ha ha! Eenmaal boven is het uitzicht wel ontzettend mooi! Toch niet voor niets gelopen dus! Naar beneden is ook weer 2 uur en bijna net zo lastig als klimmen. Naar beneden glijden is namelijk ook niet zo'n pretje! En er staan hier nergens hekjes die je tegen houden.....
Ondertussen passeren we mierenkolonies en duizendpoten. Vlinders fladderen heen en weer en horen zelfs een aap brullen.
Aangekomen bij de lowerfalls mogen we lekker zwemmen! Wel berekoud maar koelen lekker af!
Terug bij ons hotel is het al half 2 en moeten nog terug naar Ho willen Kent factory bezoeken! Krijgen van een vriendelijk stel een lift wat ons dus weer wat tijd scheelt! Al met al zijn we pas om 5 uur in Ho en toch te laat voor de Kent-factory. Besluiten hier dan maar te blijven slapen. Vinden mooie kamer, hebben nog even mot met een taxi-chauffeur die weer moeilijk doet over de prijs. Eten gezellig wat met zn tweetjes en dan vallen bij Joyce dr oogjes toe! Ik loop in mn eentje nog naar internet cafe in de buurt. Toch wel enger in je eentje over straat hoor!