Onze eerste dag!

Hallo allemaal!

maandag 14 april

Nou vandaag zijn we samen met de andere vier vrijwilligers opgehaald door Charles onze gids. Hij neemt ons mee om onze travellercheques om te kunnen wisselen voor een goede prijs. Wat dat betreft is het wel goed geregeld hier voor de eerste week. Echt weer iets voor mij laat ik na het wisselen mn paspoort liggen... Heel stom! Dus in de bus naar het strand roep ik ineens heel hard naar Charles "I forgot my pasport at the bank!" Ik helemaal in de stress. Terwijl hij echt zoiets heeft van oke we rijden terug. Relax...
Het strand is lekker verfrissend want het is hier echt niet om uit te houden. Water lekker warm alleen zwem je zo af en toe tussen wat lege zakjes en kapotte kleren. We worden gelijk bedolven onder de verkopers. De een met schilderijen de volgende met sieraden. Pedicure, sigaretten, bikini's, bh's, water, fruit, pinda's je kan echt alles op het strand kopen. "You can look for free" hoor je echt om de vijf minuten. Maar goed hebben uitgelegd dat wij op onze eerste dag niet van alles gaan kopen. Je bent ook iedereen zn vriend. Iedereen komt je een hand geven en vragen hoe je heet. Als je ook zegt dat je uit Nederland komt dan vinden ze dat ook de aardigste mensen maar dat zullen ze waarschijnlijk ook wel tegen de Engelsen of Duitsers zeggen. Een Rasta figuur komt nog naar ons toe en begint over wiet en marihuana in de hoop dat wij wat bij ons hebben, maar nee sorry makker we willen graag nog terug naar Nederland!
Terwijl wij lekker in zee liggen komt er echt een hele klas met kinderen het strand op. Ze kunnen allemaal niet zwemmen dus er hangen echt ineens tien kinderen aan je die met je de zee in willen. "what's your name? My name is Valentina, zo gaat het dus heel de tijd door. Dat geeft wel een super goed gevoel al die kleine kinderen om je heen. Zitten te plukken aan je alsof je vlooien hebt. Volgens mij niet, ha ha! Misschien loop ik ze wel op hier!
Ons eerste dagje strand is dus echt onwijs leuk maar ook wel weer zielig om te zien dat ze zo weinig hebben. Terwijl ze aan de andere kant zo blij zijn! Sommige hebben echt zwembroekjes aan die elke keer naar beneden zakken of te grote badpakjes.
's Avonds hebben we afgesproken met Charles onze gids dat hij ons komt halen om half tien om naar een bar of wat dan ook te gaan. Ze gaan me vanavond leren dingen op mijn hoofd te dragen, wil natuurlijk ook een mand op mn hoofd kunnen dragen!

Uiteindelijk werd half tien dus half elf! Maar goed ik ben zelf ook altijd te laat dus wat dat betreft kan ik dat wel goed handelen! Ha ha! Er gaan nog twee andere Nederlandse meiden met ons mee. Zij zitten hier al voor 3 maanden en blijven nog voor 2 maanden hier. Zij zouden ook naar het noorden gaan maar toen ze daar eenmaal kwamen bleek dr helemaal geen weeshuis meer te zijn. Dus ben benieuwd wat Joyce en ik krijgen of ons project nog wel klopt....


Het is vandaag dinsdag 15 april terwijl ik dit schrijf. Hebben er al weer een dagje opzitten. Zijn vandaag met onze gids Charles de stad rond geweest in een busje. Heel apart hoor. Wij zitten namelijk nu in een buitenwijk van de stad. Maar midden in de stad is het nog drukker!!! Overal lopen vrouwen, jongens, meisjes met manden op hun hoofd van alles en nog wat te verkopen. Midden op de weg tussen de auto's door loopt iemand met een strijkplank of we die willen kopen. Stapels hoog dragen ze op hun hoofd echt niet te geloven.
Je voelt je wel een beetje een ramptourist in de bus. Iedereen kijkt namelijk en wij natuurlijk ook zodat je foto's maken soms gewoon een beetje genant vindt...
Bedelaars en kreupele mensen die om geld vragen. Ergens onder een boom ligt gewoon iemand te slapen. Baby's achterop de rug bij hun moeder worden bijna geplet. Dat ze nog kunnen ademhalen zeg helemaal in zo'n doek gewikkeld. Zo rommelig als mijn verhaal nu is zo is het in de stad Accra ook. Midden op straat zitten ook Moslims te bidden en dan moet je dus ook je camera of fototoestel weg draaien.
Na onze tour gaan we terug naar het hostel. Eerst nog wat eten bij een tentje onderweg en dat duurt ook gewoon ruim een uur omdat je gewoon drie kwartier op je broodje zit te wachten. Iedereen is hier relaxed....
Zijn vanmiddag nog even lekker naar het strand geweest en weer met heel veel kindertjes in de zee gespeeld.
Bij de taxi moet je altijd afdingen. Dus wij vragen de prijzen in het hostel zodat we kunnen zeggen dat de lokale mensen ook maar 3 cedi's hoeven te betalen. Ze proberen bij ons altijd 6 cedi's eruit te slepen.

Heb eigenlijk zoveel te vertellen omdat je zoveel ziet. Maar wil mijn verhaal niet overdreven lang gaan maken want dat leest voor jullie ook niet zo prettig. Ga proberen nog wat foto's te plaatsen en dan tot het volgende bericht!