We zijn er

Nou we zijn er! Warm! Pff!
Eerst even over de reis! Gister zijn we vertrokken om 15.00 's middags richting Casablanca. Vlucht ging goed, en mochten omdat onze overstap wel 5 uur duurde van de douane wel naar buiten dus hebben nog lekker van het Marokkaanse zonnetje kunnen genieten! Voor dat we het vliegtuig in gingen nog wat gegeten van de Marokaanse kaart Joyce kabab en ik heb me laten adviseren door de ober kreeg iets met kip. Was lekker ben niet ziek dus was nog goed ook!
Nou bij het inchecken hebben we lekker gelachen! We waren ruim op tijd dus ook het douanepersoneel had wel de tijd. Of we zusjes waren maar nee, of ik dan ook Marokaans was want daar had ik wel wat van weg....Hoelang we bleven natuurlijk. Wat een chameurs zeg! Uiteindelijk zei 1 van de 2 dat hij met me wou trouwen maar heb netjes bedankt...! Ha ha!
De vlucht naar Accra is gelijk al anders. Het vliegtuig zit echt vol met hele zwarte mensen en wat ook opvalt is dat ze allemaal netjes in pak lopen! Een Bob Marley gespot die wou stiekem gaan roken en werd dus even tot de orde geroepen door de stewardess.
Nou bij aankomst op Accra stond onze bagage al klaar en werden we opgehaald door Charles onze chauffeur die met een bordje SYTO klaar stond. Hi are you Joyce? No I'm Tyssyna. Oke I am Charles! Charles neemt netjes onze bagage over zijn ze hier allemaal zo galant? Op weg naar het parkeerterrein liggen er nog wat mensen op straat te slapen wat ineens wel duidelijk maakt dat we echt in een ander land zijn beland. Hadden we natuurlijk ook al wel aan de warmte gemerkt...En aan al die donkere mensen! Bij het busje waar onze bagage in wordt gedaan zit nog een jongen te wachten. Welcome! Akwaaba!
Moeten 5 km rijden naar ons Hostel en onderweg zitten we gezellig te zingen met Charles en de chauffeur. Whitney Houston en Hello is it me you looking for galmen door de auto heen. Best romantisch! Joyce vraagt nog of het hostel oke is en Charles zegt natuurlijk "Ja" Dus zeg ik bijdehand terug You can't say something else! Moesten ze hard om lachen en zingen weer vrolijk verder. Bij pink hostel aangekomen krijgen we te horen dat we morgen voor ons zelf moeten zorgen en de 4 andere vrijwilligers zondag aankomen. Maandag begint de introductie en gaan we ook nog naar het strand!

Vanmorgen kregen we lekker boterham met jam als ontbijt dus valt nog reuze mee toch! Buiten op het terras spreekt de Laundry-man ons gelijk aan. En wil stoelen voor ons regelen zodat we lekker kunnen relaxen. Iedereen is werkelijk waar aardig. Ergens in de verte hoor je gegalm en herrie na wat navragen blijkt dat een kerkdienst te zijn die om negen uur in gang gaat. Hebben net nog mensen van terug zien lopen dus vrij pittig dienstje! Na onzen douche en weer buiten aangekomen ontmoeten we een nieuwe vriend Achmed! Hi I'm Moslim and you? I'm a Christian. Oke that's nice what's your name? Gezellig zitten kletsen, zn vader is overleden en heeft geen geld om school af te maken en heeft nog een broertje. Ondertussen komt Joyce naar buiten en stellen de Laundry-man en Achmed voor dat hij met ons mee gaat naar de stad om geld te wisselen en een telefoonkaart te regelen. We gaan lopend... Warm zeg onze kleren zijn echt zeiknat! Zweetdruppels lopen je ogen in! In de stad zie je gelijk goed verschil tussen rijk en arm. Kindertjes met mandjes op hun hoofd overal kraampjes met etenswaren, rinken, vruchten, vis, granen, telefoonkraampjes. Iedereen tuutert ook je word er echt bijna getuuterd van! Maar is vooral heel gezellig en vrolijk en WARM. Kleine kinderen lachen en zwaaien heel de tijd naar je en dat geeft toch ook wel weer een fijn gevoel! Nu net uit de stad vandaan stopte er een auto bij Joyce en mij. Een hele grote neger stapt uit en vraagt waar we vandaan komen. Hij woont in Delfzijl en is op bezoek bij familie! Nou das even toevallig! Vraagt of we willen meerijden maar nee we lopen liever verder toch.....
Ga een eind aan dit verhaal breien en probeer er een foto op te zetten. Tot snel allemaal! Ga alvast weer schone kleren aantrekken want het zweet gutst naar beneden....! Doei!