Lekker zweten geblazen!

Daar ben ik weer!

Zitten nu bij ons nieuwe gastgezin en hier om de hoek zit een internetcafeetje dus ga mn belevenissen van deze week is even vertellen!

Afgelopen woensdag kregen we les van Charles. Hij vertelde ons een beetje over alle mooie en traditionele plekjes in Ghana wat leuk is om naar toe te gaan. Dat zijn er dus echt te veel! Moeten we dus echt langer blijven... en ik denk nu al van ik moet al weer veel te snel terug... Is hier echt zo leuk hoor! Na onze les over Ghana hadden we even vrij dus wij zijn gezellig bij een restaurantje gaan eten. Bestelden vis... Kregen we dus ook echt een hele vis op ons bord met nog alles erop en eraan. Hebben maar blaadje sla op zn kop gelegd...Ha ha. Dat eet toch wat relaxter!
's Middags kregen we les in Afrikaanse taal en dat is ook lachen zeg. Nu kunnen we de mensen een beetje aanspreken op straat of in elk geval wat terug zeggen. Ete sen? Dat is dus hoe gaat het. En dan zeg je terug E ye. Heel grappig! Daarna workshop dans en drummen. Drummen is echt leuk. Ging me best nog goed af, dansen was nog leuker. Is net of je in de musical Lion King staat te dansen.

s Avonds naar een beachparty geweest. Wat een figuren zeg. Echt heel veel rasta daar! Lopen daar veel andere vrijwilligers rond. Weer twee nieuwe Nederlanders ontmoet maar ze gaan zondag naar huis zijn hier een halfjaar geweest en komen zeker weer terug naar Ghana zeggen ze. Is wel leuk om te zien hoe ingeburgerd die meiden hier al zijn. Iedereen is hier echt een grote familie van elkaar!

Nou donderdag hebben wij ons dus eens verslapen, ha ha, dus de chauffeur moet voor de verandering nu maar eens op ons wachten! We krijgen vandaag les in Ghanees koken!

Staat echt zo'n mama op ons te wachten. You can call me Mama Joana. Because next week I'm your Mama here. Oke! That's fine!
Nou aan het werk dus. Staan in een grote tuin, katten en honden lopen hier gewoon heen en weer (ben blij dat ik mn hondsdolheid toch maar heb gedaan!)
Eerst moeten we soort van spinaziebladeren ontdoen van de nerven. Rijst koken met tomatensaus. Blikje met mes openmaken is ook geen pretje. Zullen wel blikopener voor ze kopen. Is toch makkelijker. Koken op kolen in twee grote zilveren potten. Kolen worden aangestoken met plastic, ook handig toch! Goeie tip voor jullie! ha ha! Maar goed deksels hebben ze ook niet genoeg dus wordt gewoon een plastic zak over de pan getrokken... Hoe verzinnen ze het he je wordt hier wel heel creatief. Kruisbesmetting maakt hier ook niet uit. Vegen het mes af aan een doek, dat ik denk nou je kan hem zelfs beter niet afvegen....! De kip wordt letterlijk gewoon in stukken gehakt, (botten vliegen om je oren ipv spaanders). Dus na elke hap kip die je hier neemt ben je bot uit je mond aant vissen.. Very Charming..... De mensen hier zelf eten gewoon het bot op.... Hoe komen ze toch dan aan die mooie witte tanden. Je ziet ook niet zo vaak iemand met een heel scheef gebit. Ga daar toch nog eens achteraan hoe dat zit.
Voordat we beginnen gaat Mama Joana staan en begint voor ons allemaal te bidden. Zo lief! Smaakt trouwens best goed ons eten op kolen en plastic gemaakt. Heb nog geen last dus gaat nog goed!
Gaan lopend naar ons hostel terug. Dat is soms echt gevaarlijk! Je moet echt rennen tussen de auto's door om aan de overkant te komen. En iedereen tuutert hier naar elkaar. Lopen ook jonge kinderen met een blinde man over straat voor geld te bedelen.... Wat moet je daar dan van geloven he.... Gehandicapte mensen worden hier echt als een soort attractie gebruikt om geld te verdienen op straat. Zo'n ander leven hier...

's Middags willen we weer lekker naar het strand maar dat feest gaat niet door want krijgen onze eerste echte tropische regenbui! Wordt hartstikke donker buiten en gaat hard waaien. Grote druppels joh! Ooit een neger zien rennen? Nu wel dus. Zo grappig! Van die nette donkere mannen in pak aant rennen met een berenparaplu! Wij vonden het in elk geval heel erg lekker! Is zo lekker afgekoeld! Bij het benzinestation even een pak wijn gehaald want dit gaan we vieren! Dus gezellig met zn allen bij het hostel gezeten.

Oke, vrijdag, nou dat was een lange wachtdag zeg. Echt een Ghanese dag! Man! Zouden om elf uur opgehaald worden door Joana dus wij uitgecheckt bij het hostel. Nou dat is dus gewoon twintig keer tegen iedereen zeggen dat je je telefoonnummer niet geeft. Ze denken je vertrekt dus willen je nummer of email adres hebben. Nou email mag van mij hoor. Apieskijken@hotmail.com ! Ha ha ze snappen toch niet wat je opschrijft. Nou wij wachten....wachten....wachten....wachten. twaalf uur. Dus wij maar eens bellen waar ze blijven. Komen er zo aan. Dus wij weer wachten....wachten....wachten... Uiteindelijk om kwart voor 1 worden we opgehaald. Ondertussen een aantal van de meiden flink verbrand door het wachten. Heb ik toch wel mazzel met mn teint! Oe la la! Is ook al aan me gevraagd of mn vader of moeder soms "black" is. Is dat dan om mn tint of mn billen? Ha, ha!
Hebben om half twee met de twee andere Nederlandse meiden Floor en Esmee afgesproken om te gaan zwemmen met een paar kinderen van hun weeshuis. Nou dat werd dus drama! De Ghanese vrouwen zijn namelijk helemaal niet altijd aardig. Is echt net hoe hun bui staat. Moeten dus van kantoor naar kantoor bijna smeken om wat kindertjes mee te nemen.
Weeshuis laat me echt schrikken trouwens.. een gang vol met bedjes met slapende, stinkende, huilende kindertjes. Allemaal hun armpjes in de lucht om opgetild te worden. Wie moet je dan kiezen he.... pak je de een gaat de ander nog harder brullen... Mochten geen foto's maken. Dus dat komt in ons eigen weeshuis dan wel. Krijgen de kindertjes puntje bij paaltje niet mee. Want zeggen ze ze zijn pas al naar het strand geweest. So What? Die kindertjes zitten echt heel de dag niets te doen. Ja wassen. Ze moeten gewoon al mee helpen met wassen. Niet normaal toch ben je net 3,4 jaar!
Verderop in de gang liggen wat kinderen op een kleedje te slapen. En helemaal aan het eind van de gang liggen een paar gehandicapte kindjes. Die worden dus echt gewoon weggestopt. Is echt hardverscheurend om dat te zien. Gaan nog veel dikke tranen komen denk ik zo.... Floor en Esmee hebben ook heel leuk een glijbaan laten maken voor de kindertjes hier en twee soort van wipstoeltjes! Krijg wel zin om nu naar ons weeshuis toe te gaan! Kunnen we ook aan de slag!
Als de kinderen hier niet luisteren worden ze door die ghanese vrouwen echt keihard in hun wang geknepen! Niet normaal. Tenminste voor ons dan. Een van de meisjes is echt een kattekoppie, ze knijpt steeds stiekem andere kindjes. Dus staat een jongetje te plassen helemaal in zn blootje. Knijpt ze hem echt heel hard in zn piemeltje. Zo zielig, helemaal huilen natuurlijk. En je moet ergens ook wel lachen maar dat kan je niet maken!
Maar goed we krijgen ze echt niet mee dus verlaten het weeshuis weer zonder kindertjes en gaan dus alleen verder. Hopelijk hebben ze volgende keer een goede bui!
Wij naar het strand toe met een trotro. Dat is dus een busje waar je met zn allen in gepropt wordt. Heel leuk! Je betaald 15 eurocent zeg maar om mee te rijden. En daar zit je dan. Bijna op schoot bij je buurman! Haaaaaiiiii!!! Marloes verteld nog dat ze een keer aant fluiten waren in de bus en toen ging een Ghanees echt zitten "tss tss tss" zo van kap eens. Daar krijg je een baard van zei die! Hun in een deuk natuurlijk, dus heel adrem, als we gaan zingen, krijg je daar dan een snor van? Nou, dat vond de man voor in de bus ook een erg goeie grap dus die wou gelijk met haar trouwen. Zij heel vals gaan zingen "do you still wanna marry me?" No no, toen haakte hij toch af Ha ha!

Moeten om zeven uur bij onze mama zijn maar dat is hem niet geworden! Van mij te verwachten maar dit keer kon ik er ook niets aan doen! Ha Ha, We zijn verdwaald. Niet te geloven. Door een taxi afgezet en wij wisten dan zelf de weg wel verder. Niet dus. Was al donker en alles leek op elkaar. Wordt de hele tijd He Obruni naar je geroepen, wat blanke betekend, dus daar wordt je ook kierewiet van! Wij dus weer gebeld, ja hoor komen jullie daar halen. Nou dat is dus echt weer wachten.... wachten.... wachten.... En we voelden ons beetje lullig want Mama Joana had gezegd dat als we om zeven uur niet met het eten thuis zouden zijn "I'm gonna beat you then!" oke... we zijn dr echt op tijd promised! Dus uiteindelijk om half negen worden we door haar oudste zoon William opgehaald. Staan we gewoon maar 100 meter verkeerd.... Ah nee!!!! Dan voel je je stom zeg! Dus wij verwachten een boze mama. Maar nee ze is er niet. Zit al vanaf 6 uur in de kerk en niemand weet hoelaat ze terug is. Nou om half tien dus. Lekker vrolijk alsof er niets is, ik ga jullie eten maken. Heet heet heet! We staan in de fik! Hun lachen wantdat wisten ze natuurlijk al lang! En nogmaals, Wc trekt niet door licht in badkamer doet het niet, dus gaat iemand de straat op om te kijken of er iemand met peertjes op zn hoofd loopt voor het badkamerlicht. En warempel die wordt nog gevonden ook! Zijn hier ook veel meer spinnen en kakkerlakken en soort hagedisjes dan in het hostel. Dus is af en toe wel gillen geblazen....1

's Avonds zijn we voor het afscheid van Marloes en Lis naar een karaokebar geweest met die meiden. Nou wij heel stoer we gaan wel zingen! "No way!" Zingen veel te goed zeg, wat kunnen die negers een geluid voortbrengen! Erg gezellig en natuurlijk weer heel de avond. Je naam vertellen waar je vandaan komt etc......

En nu vanmorgen hebben we lekker ietsje langer uitgeslapen...Joepie! Wel tot half negen! Mama Joana had ons ontbijtje al klaar staan. Eindelijk een ei! Gewoon soort roerei! Nou deze dag kan niet meer stuk! Breek de dag, tik een eitje! Ha ha! Hebben nog even onze was gedaan in een teiltje onder de brandende zon! Lekker soppen! Lekker klotsen ook zeg! Nu zit ik dus hier te typen naar jullie en is mn verhaal eigenlijk weer veel te lang, maar goed... Ga proberen wat foto's te plaatsen.

Maaha!! Betekend Goedemiddag!

Heb ook een ghanese naam trouwens omdat ik op zondag ben geboren: Akosua

Liefs tys